Στις 3 Οκτωβρίου του 2001 έφυγε από τη ζωή ο δημοφιλής ηθοποιός Κώστας Χατζηχρήστος. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους κωμικούς της Ελλάδας.
Είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη το 1921. Ήταν γόνος πολύτεκνης οικογένειας, η οποία εγκαταστάθηκε στο Παγκράτι.
Ο νεαρός Κώστας φοίτησε αρχικά στη Στρατιωτική Σχολή της Σύρου και τελείωσε τις σπουδές του στην Καβάλα. Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή στη διάρκεια της κατοχής με το θίασο του Λουκή Μυλωνά, που περιόδευε στη Θεσσαλία. Λίγο αργότερα έφτασε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε σε βαριετέ, μετείχε σε μουσικούς θιάσους και έλαβε μέρος σε διάφορες επιθεωρήσεις.
Εργάστηκε σε βαριετέ στο θέατρο "Μισούρι" του Πειραιά και στο θίασο της Νίτσας Γαϊτανάκη όπου έπαιξε στο "Στραβόξυλο" του Ψαθά.
Από το 1945 έως το 1948 δούλεψε με το θίασο οπερέτας του Παρασκευά Οικονόμου και εμφανίστηκε στα βαριετέ "Πεύκα" με τον Γ. Οικονομίδη και "Όασις" με τον Μ. Τραϊφόρο.
Την περίοδο 1949-50 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Κούλας Νικολαΐδου στο θέατρο "Βερντέν" της λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Στο "Βερντέν" ο Χατζηχρήστος θα κάνει και την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο ρόλο του βλάχου Θύμιου, ένα ρόλο που εμπνεύστηκε ο Κώστας Νικολαΐδης, της συγγραφικής τριάδας Νικολαΐδη-Ελευθερίου-Λυμπερόπουλου.
Το 1952 συγκρότησε το δικό του θίασο, ενώ συνέπραξε και ως συνθιασάρχης με εκλεκτούς πρωταγωνιστές της εποχής. Από το 1953 έως το 1955 συνεργάστηκε με τον Κούλη Στολίγκα και την Καίτη Ντιριντάουα, με την οποία αργότερα παντρεύτηκε.
Το ειδύλλιό του με την Ντιριντάουα πλέκεται το 1955, όταν ο θίασος ανεβάζει στο "Περοκέ" την επιθεώρηση "Κόκα-κόλα" των Γιαλαμά-Θίσβιου-Πρετεντέρη. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη. Ο γάμος τους έλαβε τέλος το 1975 και η Καίτη Οικονόμου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Ντιριντάουα, πέθανε το Φεβρουάριο του 1996.
Τα επόμενα 15 χρόνια ανέβασε με δικούς του θιάσους πολλές και επιτυχημένες επιθεωρήσεις και κωμωδίες. Κάποιες από αυτές γνώρισαν τέτοια επιτυχία που μεταφέρθηκαν και στη μεγάλη οθόνη, όπως "Ο κύριος Πτέραρχος", "Της κακομοίρας", "Ο Ηλίας του 16ου", "Ένας έξυπνος βλάκας", "Παριζιάνα" κ.ά.
Σκηνή από την ταινία "Της κακομοίρας" όπου ενσαρκώνει τον μπακαλόγατο Ζήκο
Μεγάλη και σημαντική υπήρξε και η κινηματογραφική του δραστηριότητα. Έκανε το ντεμπούτο του το 1952 στον "Πύργο των ιπποτών" των Γ. Ασημακόπουλου-Ν. Τσιφόρου και γρήγορα καθιερώθηκε ως ένας απ' τους δημοφιλέστερους κωμικούς της μεγάλης οθόνης.
Παράλληλα, σημείωνε τεράστια επιτυχία και στο θέατρο. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του ήταν ο "Άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα", που πρωτοανέβηκε το χειμώνα του 1968-69 με συνθιασάρχες την Α. Φόνσου και τον Δ. Παπαγιαννόπουλο.
Το 1955 δημιούργησε και στον κινηματογράφο το χαρακτήρα του Θύμιου, ενός κουτοπόνηρου επαρχιώτη που έρχεται στην πρωτεύουσα και βρίσκει τον μπελά του, στο φιλμ "Πιάσαμε την καλή".
Ακολούθησαν "Τα Κωθώνια του Συντάγματος" (1956), "Οι τρεις ντετέκτιβ" (1957), "Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν" (1957), "Γερακίνα" (1958), "Διακοπές στην Κολοπετινίτσα" (1959), "Να Ζήσουν τα φτωχόπαιδα" (1959), "Ο Ηλίας του 16ου" (1959), "Λαός και Κολωνάκι" (1959), "Ο Θύμιος τα 'χει τετρακόσια" (1960), "Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες" (1960), "Ο Δήμος από τα Τρίκαλα" (1962), και πολλές άλλες. Ο ίδιος υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτησε άλλες οκτώ.
Στη μακρόχρονη καριέρα του συνεργάστηκε με κορυφαίους ηθοποιούς, όπως οι Αυλωνίτης, Σταυρίδης, Φωτόπουλος, Ηλιόπουλος, Βασιλειάδου, Ντιριντάουα, Ρίζος, Βέγγος, Παπαγιαννόπουλος, Γκιωνάκης κ.ά.
Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε απρόσκοπτα μέχρι το 1983. Μετά από μακρά περίοδο απουσίας επέστρεψε σ' αυτό την περίοδο 1994-95, παίζοντας στο δικό του χώρο (το "Θέατρο Χατζηχρήστου" στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους, το οποίο απέκτησε το 1970 και έχασε λόγω χρεών λίγα χρόνια πριν από το θάνατό του) την επιθεώρηση "Δεν ήξερες, δε ρώταγες;" και την επόμενη χρονιά σε συνεργασία με τον Γ. Πάντζα το έργο του Κ. Παπαπέτρου "Τρελάθηκα και σώθηκα".
Η δύσκολη περίοδος της ζωής του άρχισε όταν έχασε ξαφνικά την Ελένη Πανταζή, την τέταρτή του γυναίκα, μόλις στα 42 της χρόνια.
Έζησε μια πολυτάραχη ζωή με πολλές γυναίκες κατά καιρούς στο πλευρό του, ενώ, όπως είχε εκμυστηρευτεί και ο ίδιος, είχε προβλήματα με το αλκοόλ.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του, ο Κώστας Χατζηχρήστος βρέθηκε σε τέτοιο οικονομικό μαρασμό, που κανένας άλλος ηθοποιός δε γνώρισε όπως εκείνος. Από τη μια οι μεγάλες παραστάσεις και τα υπέρογκα έξοδα, και από την άλλη η σπάταλη ζωή τον ανάγκασαν να βρίσκεται, όπως και ο ίδιος παραδεχόταν, σε οικονομικό γκρεμό, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πέθανε στις 3 Οκτωβρίου του 2001.
Επιλεγμένη φιλμογραφία
- "Ο πύργος των ιπποτών" (1952) [πλανόδιος]
- "Γκόλφω" (1955) [Δήμος]
- "Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας" (1955) [Γκέρλας]
- "Πιάσαμε την καλή" (1955) [Θύμιος]
- "Τα τρία μωρά" (1955) [Φίλιππας Μανδαρόπουλος]
- "Δολάρια και όνειρα" (1956)
- "Τρεις τρελοί ντετέκτιβ" (1957) [Βαγγέλης]
- "Έχει θείο το κορίτσι / Ο θείος της Βιολέτας" (1957) [Πολυζώης]
- "Μαρία Πενταγιώτισσα" (1957) [Θύμιος]
- "Τζιπ, περίπτερο κι αγάπη" (1957) [Γιώργος]
- "Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν" (1957) [Αλέξανδρος Κορτάκιας / Τάκης Παχουλός / Θύμιος / "Ριφιφί"]
- "Αντίο ζωή" (1959) [ηθοποιός]
- "Διακοπές στην Κολοπετινίτσα" (1959) [Θύμιος Ταμπούρλας]
- "Έρωτας... με δόσεις" (1959) [Φώντας]
- "Η Λίζα το 'σκασε" (1959) [Ιορδάνης Κολλάρος]
- "Κρυστάλλω" (1959) [Μήτρος]
- "Λαός και Κολωνάκι" (1959) [Κώστας Τζεβελέκης]
- "Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα" (1959) [Τώνης Παχουλός]
- "Ο Ηλίας του 16ου" (1959) [Ηλίας]
- "Ο Θύμιος τα 'κανε θάλασσα" (1959) [Θύμιος Μπούκουρας / "Σπύρος Μπελίρης"]
- "Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες" (1960) [Θωμάς Μακρυκώστας]
- "Τα ντερβισόπαιδα" (1960) [Θόδωρος]
- "Ο σκληρός άντρας" (1961) [Ηρακλής Λεοντόπουλος του Αχιλλέως]
- "Το έξυπνο πουλί" (1961) [Λουκάς Μανής]
- "Το παιδί της πιάτσας" (1961) [Μίμης Φακής]
- "Ο Δήμος από τα Τρίκαλα" (1962) [Παρασκευάς Πουρνάρας]
- "Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος" (1962) [Μιχαλιός Καραμιχάλης]
- "Ο ταξιτζής" (1962) [Θανάσης Περιμένης]
- "Ο ανιψιός μου ο Μανώλης" (1963) [Μανώλης Μαραμένος]
- "Ο Θύμιος στη χώρα του γέλιου" (1963)
- "Ο Καζανόβας" (1963) [Γιώργος Χατζηγεωργαλάς]
- "Ο κύριος Πτέραρχος" (1963) [Κανέλλος]
- "Ο ταυρομάχος προχωρεί!" (1963) [Μιχάλης]
- "Της κακομοίρας" (1963) [Ζήκος]
- "Ένας ζόρικος δεκανέας" (1964) [Θανάσης Πρασινάδας]
- "Η σοφερίνα" (1964) ["όργανο"]
- "Ο θαλασσόλυκος!" (1964) [Παντελής Καζούρας / Κώστας Χατζηχρήστος]
- "Ο παράς και ο φουκαράς" (1964) [Κοσμάς Περιστέρης]
- "Οι κληρονόμοι" (1964) [Παναγιώτης Τσόκας]
- "Όχι, κύριε Τζόνσον" (1965) ["ο μόνος αγοραστής"]
- "Πράκτορες 005 εναντίον Χρυσοπόδαρου" (1965) [Κοσμάς Μπουραλάς]
- "Ο Μελέτης στην Άμεσο Δράση" (1966) [Μελέτης]
- "Ο τετραπέρατος" (1966) [Δήμος Πουρνάρης]
- "Φως... νερό... τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις" (1966) [Μανώλης Πελεκούδης]
- "Σήκω, χόρεψε συρτάκι" (1967) [Θύμιος]
- "Ο τυχεράκιας / Θύμιος, σουβλάκια και ΠΡΟΠΟ" (1968) [Θύμιος Ταμπούρλας]
- "Κακός, ψυχρός και ανάποδος" (1969) [Θύμιος Παπαχατζής / Κώστας Παπαχατζής]
- "Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα!" (1969) [Λάκης (Τριαντάφυλλος) Πέτρος (Πετρόπουλος)]
- "Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ' άλλα" (1970) [Κώστας Καραβεδούρας]
- "Ένας χίπις με τσαρούχια" (1970)
- "Ο απίθανος" (1970) [Μάκης (Ευθύμης) Χαρίσης]
- "Θύμιος... ο δαιμόνιος ντετέκτιβ / Θύμιος εναντίον Τσίτσιου" (1971) [Θύμιος / (αρχηγός)]
- "Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει" (1971) [Λέανδρος Περπέρης]
- "Γυναίκες στα όπλα" (1979) [Στάμος Ζούπας]
- "Άγριες κότες: Βαράτε με κι ας κλαίω" (1981) [Θύμιος Τουλουμοτύρης]
- "Ένας πιλότος... για πέταμα" (1987) [Θύμιος Κατσαμπέκης]
Σκηνοθεσία
- "Το παιδί της πιάτσας" (1961)
- "Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος" (1962)
- "Ο ταξιτζής" (1962)
- "Ο Θύμιος στη χώρα του γέλιου" (1963)
- "Ο θαλασσόλυκος!" (1964)
- "Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ' άλλα" (1970)
Σενάριο
- "Πιάσαμε την καλή" (1955)
- "Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν" (1957)
Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση